หนู (ชื่อสมมุติ) กำลังเรียน ปวช. ปีสุดท้าย เหลือฝึกงานก็จะเรียนจบแล้ว หนูมีแฟนหนุ่มที่คบกันมาสองปี เมื่อตรวจปัสสาวะพบว่าตัวเองท้องจึงปรึกษาแฟน แต่เค้าก็ดูเหมือนไม่รับผิดชอบ หลังจากนั้นก็ติดต่อไม่ได้เพราะบล็อกไลน์ บล็อกโทรศัพท์ แม้แต่ทางเฟซบุ๊กก็ปิด เมื่อเป็นเช่นนี้หนูก็เลยคิดถึงการไม่ท้องต่อเพราะว่าเมนส์ไม่มาแค่เดือนเดียว
หนูอยากเรียนให้จบไม่อยากให้แม่ผิดหวัง ถ้าท้องต่อตัวเองและแม่คงต้องลำบาก ชีวิตของหนูอาศัยอยู่กับแม่และยาย พ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เล็ก อาชีพของแม่คือทำนา ยายแก่แล้วช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ฐานะทางบ้านจึงยากจน หนูต้องทำงานพิเศษหาเงินไปด้วยระหว่างเรียน การไม่ท้องต่อจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด…
การตัดสินใจทำแท้ง ทำให้หนูเสี่ยงกับความผิดทางอาญามาตรา 301 ที่เมื่อผู้หญิงทำให้ตัวเองหรือให้คนอื่นทำให้แท้ง จะติดคุกถึงสามปี และ/หรือปรับถึงหกหมื่นบาท
เงื่อนไขชีวิตของหนูนั้นท้องต่อไม่ได้ ก็แค่เพียงอยากเรียนให้จบ อยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ ไม่อยากให้แม่กับยายต้องลำบาก หนูตั้งคำถามในใจว่า ทำไมกฎหมายถึงต้องซ้ำเติมกับแต่ผู้หญิงแล้วแฟนล่ะ เค้าทิ้งเราไปก็ไม่มีใครไปทำอะไรกับเค้าได้ ใครรู้ก็ด่าหาว่าเราโง่เอง ซ้ำกฎหมายก็ยังเอาผิดแต่ผู้หญิงที่ต้องหาทางออกเพียงลำพังในช่วงที่ยากลำบาก… ความเป็นธรรมอยู่ที่ไหน ?