“นอกจากภาวะเบาหวานขณะตั้งท้องที่เป็นอยู่นั้น ยังมีอะไรที่เป็นความเสี่ยงอีกบ้างไหม” ผมถามลูกศิษย์ปี ๖ ที่นั่งตรวจคนท้องด้วยกันในวันนี้
เขาทำท่าคิด ”ไม่มีแล้วนะครับ“
“โอเค สรุปว่าเป็นแค่เบาหวานเพียงอย่างเดียว” ผมสรุปตามนั้น
“ว่าแต่การมีภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์นี่ ผมใช้คำว่า เป็นแค่ เองเหรอ” ผมย้ำคำพูดตัวเองแล้วหันหน้าไปหาลูกศิษย์
“คุณหมอรู้ไหมว่าเบาหวานขณะตั้งท้องนั้น มันก่อให้เกิดความเสี่ยงอะไรบ้าง” ผมถามต่อ
“ทารกตัวโต คลอดยาก น้ำคร่ำเยอะ หลังเกิด ทารกอาจจะมีภาวะน้ำตาลต่ำ เลือดข้น เหลืองจนต้องส่องไฟครับ ส่วนแม่ก็มีความเสี่ยงในการเกิดครรภ์เป็นพิษได้ครับ” เขาตอบ
“นั่นคือเราจึงต้องจัดการเรื่องคุมน้ำตาลให้ดี ต้องตรวจบันทึกการเจาะเลือดหลังมื้ออาหารที่ ๒ ชั่วโมง แล้วดูว่ามันไม่ควรเกิน ๑๒๐ มิลลิกรัมเปอร์เซ็น” ผมมองหน้าคนท้องพุงกลมคนนั้น เธอยิ้มและพยักหน้าตอบรับ หลายๆ ครั้ง การสอนลูกศิษย์ผมมักจะอธิบายคนไข้ไปพร้อมๆกัน
”คุณหมอรู้ไหม ว่าคนไข้คนนี้นอกจากจะปลอดภัยจากภาวะแทรกซ้อนของเบาหวานด้วยการดูแลของพวกเราแล้ว เธอยังปลอดภัยจากการโดนคุณไสยด้วยนะ“
ห๊ะ! นี่คือการเรียนวิชาอะไรวะ
ผมเชื่อว่าน่าจะมีคนอ่านบทความนี้คิดอยู่ในใจ ลูกศิษย์ผมก็คงคิดแบบเดียวกัน เขาจ้องหน้าผม
“จริ๊ง” ผมทำเสียงสูงหนึ่งสเต็บ
“ไม่โดนคุณไสย ไม่ถูกของร้ายเข้าตัว ผีอำผีแกล้งไม่ได้ ลูกชายในท้องก็ปลอดภัยด้วย”
ว่าแล้วผมก็ชี้ไปยังเข็มกลัดอันเขื่องที่กลัดไว้บนเสื้อบริเวณพุงของเธอ เดี๋ยวนี้คนท้องนิยมกลัดเข็มขัดแบบนี้เยอะขึ้นมาก มีสินค้าวางขายในรูปแบบต่างๆมากมาย จากที่เป็นเข็มกลัดธรรมดาอย่างเมื่อก่อน แต่ตอนนี้มันดูเหมือนของตกแต่งเสื้อผ้าอย่างมีสไตล์ มีตุ้งติ้ง กรุ๊งกริ๊ง ดูน่ารัก
“กันของไม่ดีเข้ามาน่ะหมอ” คนท้องคนหนึ่งบอกผมเมื่อนานมาแล้ว เธอเล่าว่าคราวนั้นกลัดไปก่อนเข้างานศพ
อย่าว่าแต่ชาวบ้านเลย แม้แต่หมอท้องเค้าก็กลัดกัน
”แต่หนูเคยอ่านมานะหมอ” คราวนี้ถึงคราวที่คนท้องสาวสวยของเราในวันนี้พูดขึ้นมาบ้าง ”เค้าบอกว่า กลัดไว้ให้คนเห็นว่าเราท้องอยู่ เวลาไปไหนมาไหนคนรอบข้างจะได้ช่วยระวังภัย ช่วยบริการให้ อย่างวันก่อน เพื่อนหนูติดเข็มกลัดแบบนี้ขึ้นรถไฟฟ้า ก็มีคนลุกขึ้นให้นั่ง“ เธออธิบาย
“แหม่.ฉันว่า ไม่ติดเข็มกลัดก็ดูออกอยู่แล้วไหม ว่าท้องน่ะ” ผมก็แย้งออกไปอย่างรวดเร็วประหนึ่งยังคงไว้ซึ่งความเชื่อเรื่องเครื่องรางของขลัง ๕๕
“ถ้าอยากให้คนรู้ว่าคนท้องมาแล้ว หมอว่าใช้เข็มกลัดที่มีตุ้งติ้งเป็นลูกกระดิ่ง หรือระฆังเลยน่าจะดีนะ ได้ยินเสียงชัดแน่ ๆ” ฮ่ายยยยย
“ความจริงถ้าใช้แนวคิดแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน คือหากใครสักคนที่ไม่ท้องแต่ดันอ้วนนนนนนน” ผมลากเสียงยาว เพราะยืนยันเสมอ ว่าความอ้วนคือโรค ”ก็ลองกลัดเข็มกลัดแบบนี้ขึ้นรถดูบ้าง เผื่อคนอื่นจะได้คิดว่าท้อง จะได้ลุกขึ้นให้นั่ง สวมรอยเป็นคนท้องไปเลย“
นั่นไง ว่าไปได้เรื่อยๆจริงๆ
ธนพันธ์ ชูบุญสมัยเมียท้องก็ไม่ได้กลัดนะ
๑๓ ธ.ค. ๖๗
ขอบคุณที่มา : ผศ.นพ.ธนพันธ์ ชูบุญ
https://web.facebook.com/share/p/1GzA7rjLqF/